De Jools Holland show Later was afgelopen vrijdagavond teleurstellend. Er passeerde veel te veel middelmatige popmuziek van David Gray, Rilo Kiley en het normaliter sprankelende The Coral. Je zag de Malinees Bassekou Kouyate dan ook beleefd, maar beteuterd kijken bij zoveel muzikale armoe. En het mag dan zo zijn dat het Afrikaanse continent economisch veel armer is dan Europa of de V.S., qua muzikale roots liggen de verhoudingen andersom. Want het optreden van Bassekou Kouyate met zijn begeleidingsband Ngoni Ba swingde de pan uit en was memorabel. Van die bezwerende muziek waarbij je als in trance vanzelf gaat bewegen.
Fascinerende ngoni
Bassekou Kouyate is één van grootste ngoni-spelers uit West-Afrika. Het frisse geluid van de ngoni, ook wel de West-Afrikaanse variant van de luit genoemd, doet je opspringen uit je luie stoel en vult de kamer met levensvreugd. Als je het instrument ziet kun je je niet voorstellen dat er zulke volle klanken uit voortkomen. De basis van de ngoni is van uitgehold hout gemaakt en over de klankkast is gedroogd dierenvel gespannen. De snaren zijn van vislijn en worden met de duim van boven naar beneden bespeelt, zoals een vijfsnarige banjo. De ngoni is naar verwachting dan ook de voorloper van de Amerikaanse banjo.
Het album Segu Blue van Bassekou Kouyate & Ngoni Ba heeft dit jaar op de BBC 3 World's Routes de Award for World Music Album Of The Year 2007 gewonnen. Dat album gaan we dus meteen vandaag aanschaffen!
1 opmerking:
Bassekou en de zijnen laten on stage inderdaad een op zijn minst fascinerende indruk na, wat we op tropicalidad.be dit jaar twee maal hebben mogen meemaken: éénmaal op sfinks festival (verslag en foto's) en recentelijk in het zuiderpershuis in antwerpen (verslag en foto's).
Een reactie posten