Het werkte al eerder bij Arthur Adam, jezelf opsluiten in een houten huisje, diep verstopt in de naaldbossen en iets wonderschoons creëren. Hetzelfde deed de Amerikaan Justin Vernon, hij raakte geinspireerd door de wouden van Wisconsin en nam er het debuutalbum For Emma, Forever Ago op onder de artiestennaam Bon Iver. Volgens de website Metacritic de best bekritiseerde plaat tot nu toe in 2008. Ikzelf ben nog niet helemaal overtuigd na het beluisteren van de nummers op zijn MySpace-pagina en na het zien van zijn live performance bij Jools vorige week. Wat ik wél zag was bezieling en gedrevenheid, het klonk alleen allemaal een beetje over de top en erg rauw. De tijd zal het leren, in ieder geval kun je de man deze week nog aan het werk zien in het Haagse Paard (22 mei), in Roepaen te Ottersum (23 mei) en Paradiso (24 mei). Van dat laatste concert zal dan wel weer iets te zien zijn op Fabchannel mogen we hopen.
MySpace Bon Iver
Bon Iver speelt Flume bij Jools:
19 mei 2008
Bon Iver: rauwe klanken uit de bossen
Labels: folk, gitaristen, muziek, pop, singer/songwriter, talent
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Bijzonder mooi plaatje hoor! Nooit volledig vertrouwen wat je op een myspace hoort - tenzij bij typische myspacebandjes - dit is een album om in zijn geheel te beluisteren.
Echt een geweldig album inderdaad. Zelden zoveel emotie op een album gehoord.
Een reactie posten